Zbigniew Herbert
Siódmy anioł
Siódmy anioł jest zupełnie inny
nazywa się nawet inaczej
Szemkel
środa, 31 grudnia 2014
Cisza Jak Ta - Szemkel, Siódmy Anioł
sobota, 27 grudnia 2014
czwartek, 25 grudnia 2014
środa, 24 grudnia 2014
poniedziałek, 22 grudnia 2014
Beskidy - Kraina Łagodności grudzień 2014
Jerzy Harasymowicz - Jesienna zaduma
(poetę poznałam - wstyd sie przyznać- przed 35 laty na jakimś wieczerniku poetyckim. Oceniał nasze marne próby interpretacji swoich wierszy. Wydał mi się wtedy strasznie stary a jego utwory jakieś takie namaszczone. Potem Harasymowicza sie śpiewało z gitarą w górach. A teraz czytam je jak Szymborską i są takie namacalnie świeże, takie dobre jak ciemny chleb powszedni.)
Nic nie mam, Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem
Nawet nie wiem, Jak tam sprawy z lasem,
Rano wstaję, poemat chwalę , Biorę się za słowa, jak za chleb
Rzeczywiście, tak jak księżyc , Ludzie znają mnie tylko z jednej , Jesiennej strony
Nic nie mam , Tylko z daszkiem nieba zamyślony kaszkiet
Nie zważam, Na mody byle jakie
Piszę wyłącznie, piszę wyłącznie, Uczuć starym drapakiem
Rzeczywiście tak jak księżyc , Ludzie znają mnie tylko z jednej ,Jesiennej strony
W górach jest wszystko co kocham
Wszystkie wiersze są w bukach
Zawsze kiedy tam wracam
Biorą mnie klony za wnuka
Zawsze kiedy tam wracam
Siedzę na ławce z księżycem
I szumią brzóz kropidła
Dalekie miasta są niczem
Ja się tam urodziłem w piśmie
Ja wszystko górom zapisałem czarnym
Ja jeden znam tylko Synaj
Na lasce jałowca wsparty
I czerwień kalin jak cyrylica pisze
I na trombitach jesieni głosi bór
Że jedna jest tylko mądrość
Dzieło zdjęte z gór
..
 |
| Ławeczka na rynku w Muszynie |
Nic nie mam, Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem
Nawet nie wiem, Jak tam sprawy z lasem,
Rano wstaję, poemat chwalę , Biorę się za słowa, jak za chleb
Rzeczywiście, tak jak księżyc , Ludzie znają mnie tylko z jednej , Jesiennej strony
 |
| Muszyna, poranek na moście na Popradzie |
Nie zważam, Na mody byle jakie
Piszę wyłącznie, piszę wyłącznie, Uczuć starym drapakiem
Rzeczywiście tak jak księżyc , Ludzie znają mnie tylko z jednej ,Jesiennej strony
 |
| Widok z Jaworzyny Krynickiej na Tatry |
 |
| Fota z cyklu- ławeczki oczekujące, tym razem Muszyna z widokiem na Tatry (baaardzo domyślnym) |
Wszystkie wiersze są w bukach
Zawsze kiedy tam wracam
Biorą mnie klony za wnuka
Zawsze kiedy tam wracam
Siedzę na ławce z księżycem
I szumią brzóz kropidła
Dalekie miasta są niczem
Ja się tam urodziłem w piśmie
Ja wszystko górom zapisałem czarnym
Ja jeden znam tylko Synaj
Na lasce jałowca wsparty
I na trombitach jesieni głosi bór
Że jedna jest tylko mądrość
Dzieło zdjęte z gór
Brzask w górach
 |
| Świat z perspektywy końskich uszu zdaje się jakby ładniejszy |
Wyszedłem przed dom spod nóg runął pejzaż który zaspał w trawie listek ćwierknął jak wróbel W środku lasu nagle roześmiało się drzewo to ptaki
Dlaczego pada śnieg?
Raz w niebie dwaj święci przy grze w domino
powiedzieli sobie: ach, ty taki synu.
Co gdy usłyszał Archanioł Michał,
to zaraz wsiadł na bicykl,
kłuł go ostrogą, ciężko wzdychał.
I przyjechał Michał, i tych świętych zabrał do mieszka,
choć się za nimi wstawiała
ich siostra Agnieszka.No i tak, święci bez pasków, bez sznurówek,
w błękitnych kalesonach, wśród więziennych dachówek,
święci się nudzą, siedzą we dwóch
i wyrywają sobie święci
z brody siwy puch jak najęci.
Grzech
 |
| Nikifor Krynicki - nieco smutnawy |
Taki zrobiliśmy grzech że
Grzech wołający
o pomstę do nieba
wszystkimi jej
rozwianymi włosami
Taki wspaniały
fruwający po niebie
i skrzydlaty w dodatku
grzech
że Bóg rzekł
ee no
niech
 |
| Cerkiew Złockie a poniżej kirkut na wzgórzu w Muszynie |
Szeptem - na cmentarz łemkowski
Foto pożyczone od W. dziękuję :-)
Oto cmentarz zielem zarosły Oto poręba po krzyżach zwalonych wiatrołom świętego drzewaOto cmentarze Łemków w Złockiem w Szczawniku w Leluchowie Oto śpią na podłodze dawno już spróchniałej bez krzyża nad głowąFiłypy Nykyfory Harasymy jesień im tylko ostu zapala świecę liści szumi wieniec czort niepotrzebny wilkiem w zarośla czmychaZłockie niebo cerkiewne
Cerkiew Złockie W dziupli ikon drzemią bezrobotni prorocyZasłaniają się od światła hałasu lilią świętąI planety podobne do słoneczników krążąModrą kopułą cerkiewnąJest tam i księżyc z bródką chudy jak diaczekI jest komety twarz smagła z czerwonymi wstęgamiI słońca lwia głowa i gwiazd modry piasekI płynie święta Olga z ogromnymi oczamiI krążą planety i trwa Łemków nieboMocno tkwią w ziemi cerkiewne korzenieKtóż zatrzyma w jego jastrzębim locie słońce Łemków
Któż zatrzyma ich małą huczącą jak trzmiel ziemię
 |
| Poprad na pasie granicznym |
Zostanie tyle gór ile udźwignąłem na plecach Zostanie tyle drzew ile narysowało pióro Tak gotowym trzeba być do każdej ludzkiej podróży Tak zdecydują w niebie lub serce nie zechce już służyć Ja tylko zniknę wtedy w starym lesie bukowym Tak jakbym wrócił do siebie Po prostu wrócę do domu I wszystko tam będzie jak w życiu I stół i krzesła i buty Te same nieporuszone Na niebie zostaną góry Tylko ludzi nie będzie Tych co najbardziej kocham Czasem we śnie ukradkiem Zamienią ze mną dwa słowa Będą leciały stadem liście Duszyczki i szepty ich w lesie Będzie tak wielki i świsty Rok cały będzie tam jesień
Moje drzewa będą szumiały Na tym i tamtym świecie.....
Tyle zostało z pasa zaoranej ziemi
 |
| Ale było fajnie, a z boku pasie się szpakowata klacz, która miała na sierści sto gwiazdek. |
 |
| Pierwsze pieszczoty Morfeusza |
 |
| Amanda i Kirgiz |
 |
| Druga jazda, tym razem w terenie |
 |
| Cerkiewka w Leluchowie |
 |
| W drodze do Leluchowa |
 |
| Pozegnanie Krainy Łagodnosci |
 |
| Malnik k.Muszyny (foto pozyczone :-) |
poniedziałek, 1 grudnia 2014
W górach jest wszystko, co kocham - Elżbieta Adamiak
MAPA
Płaska jak stół, na którym położona.
Nic się pod nią nie rusza i ujścia sobie nie szuka.
Nad nią – mój ludzki oddech nie tworzy wirów powietrza i całą jej powierzchnię zostawia w spokoju.
Nic się pod nią nie rusza i ujścia sobie nie szuka.
Nad nią – mój ludzki oddech nie tworzy wirów powietrza i całą jej powierzchnię zostawia w spokoju.
Jej niziny, doliny zawsze są zielone, wyżyny, góry żółte i brązowe, a morza, oceany to przyjazny błękit
przy rozdzieranych brzegach.(...)
przy rozdzieranych brzegach.(...)
Lubię mapy, bo kłamią.
Bo nie dają dostępu napastliwej prawdzie.
Bo wielkodusznie, z poczciwym humorem rozpościerają mi na stole świat nie z tego świata. (W.SZ)
Bo nie dają dostępu napastliwej prawdzie.
Bo wielkodusznie, z poczciwym humorem rozpościerają mi na stole świat nie z tego świata. (W.SZ)
środa, 15 października 2014
wtorek, 14 października 2014
What a wonderful world - LOUIS ARMSTRONG. (+playlista)
Śpię jeszcze, a tymczasem następują fakty.
Bieleje okno, szarzeją ciemności, wydobywa się pokój z niejasnej przestrzeni, szukają w nim oparcia chwiejne, blade smugi.
Kolejno, bez pośpiechu, bo to ceremonia, dnieją płaszczyzny sufitu i ścian, oddzielają się kształty, jeden od drugiego,
strona lewa od prawej.
Świtają odległości między przedmiotami, ćwierkają pierwsze błyski na szklance, na klamce.
Już się nie tylko zdaje, ale całkiem jest to, co zostało wczoraj przesunięte, co spadło na podłogę, co mieści się w ramach. Jeszcze tylko szczegóły nie weszły w pole widzenia.
Ale uwaga, uwaga, uwaga,
dużo wskazuje na to, że powracają kolory i nawet rzecz najmniejsza odzyska swój własny, razem z odcieniem cienia.
Zbyt rzadko mnie to dziwi, a powinno.
Budzę się zwykle w roli spóźnionego świadka, kiedy cud już odbyty, dzień ustanowiony
i zaranność mistrzowsko zmieniona w poranność.
(W.Sz.)
Bieleje okno, szarzeją ciemności, wydobywa się pokój z niejasnej przestrzeni, szukają w nim oparcia chwiejne, blade smugi.
Kolejno, bez pośpiechu, bo to ceremonia, dnieją płaszczyzny sufitu i ścian, oddzielają się kształty, jeden od drugiego,
strona lewa od prawej.
Świtają odległości między przedmiotami, ćwierkają pierwsze błyski na szklance, na klamce.
Już się nie tylko zdaje, ale całkiem jest to, co zostało wczoraj przesunięte, co spadło na podłogę, co mieści się w ramach. Jeszcze tylko szczegóły nie weszły w pole widzenia.
Ale uwaga, uwaga, uwaga,
dużo wskazuje na to, że powracają kolory i nawet rzecz najmniejsza odzyska swój własny, razem z odcieniem cienia.
Zbyt rzadko mnie to dziwi, a powinno.
Budzę się zwykle w roli spóźnionego świadka, kiedy cud już odbyty, dzień ustanowiony
i zaranność mistrzowsko zmieniona w poranność.
(W.Sz.)
wtorek, 7 października 2014
Camino Costa Portuges wrzesień-październik 2014
Sobota 27 września
Warszawa - Madryt
"Enjoy your time here, you are almost there."
Wylatujemy około południa z lotniska Chopina liniami Norwegian.
Do ostatniej chwili coś do załatwienia. Jeszcze w piątek do wieczora siedzę w Warszawie na szkoleniu. W nocy dopakowuję plecak i stawiam na wadze - 8 kg. Miśki plecak na wejściu cięższy o kilogram a przecież jeszcze woda i zapasy jedzeniowe...
środa, 1 października 2014
piątek, 26 września 2014
piątek, 1 sierpnia 2014
wtorek, 1 lipca 2014
Obrazy wielkich mistrzów w fotografii artystycznej
Bohaterką fotograficznych inscenizacji australijskiego samouka Billa Gekasa jest jego pięcioletnia córka. Inspiracją są obrazy Caravaggio, Vermeera, Rembrandta, Velazqueza.Podobają mi się. Mydło wpadło do bloga, trochę piękna też może.
Poniżej zamieszczam także inne "inscenizacje "
(także dla uśmiechu portret Jerzego Stuhra i Małgosi skupiającej się nad lodami).
poniedziałek, 16 czerwca 2014
Alpy 2014, czerwiec
 |
| Zasnęłam w autobusie. Wyłażąc w Como prawie się przewróciłam o ten śliczny czerwony skuterek przy porcie. |
Tym razem nie mam czasu ani chęci na planowanie wymyślnych kierunków.
Wyrwałam weekend na krótki oddech w górach. Chcę ciszy i przestrzeni. I żeby nikt się do mnie nie odzywał ani ja żebym nie musiała z nikim gadać.
 |
| Tak włosi oznaczają szlaki. Na drzewach czy słupach nie ma dodatkowych oznaczeń. Wiesz mniej więcej w którym kierunku iść i ile ci to powinno zająć czasu. Jak nie znajdziesz następnego znaczka - znaczy się żeś kiep. Nie masz wyczucia kierunku. |
Obliczyłam, że w Alpy dotrę praktycznie w tym samym czasie, jaki byłby konieczny do dojechania w Tatry. Nie mam zniżki na pociąg, więc bilet lotniczy za 300zł to prawie ten sam koszt. Potem autobus z lotniska do Bergamo i łapię dalekobieżny do Como. Jadę jak taksówką. Poza mną jest tylko dwóch współpasażerów. Nie przejmuję się językiem.
niedziela, 1 czerwca 2014
czwartek, 1 maja 2014
niedziela, 13 kwietnia 2014
chubby checker & dee dee sharp "slow twist" 1964
Trzy słowa najdziwniejsze
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie (W.SZ.)
Pięćdziesiąt lat minęło...
Slow life, slow food i nawet slow twist
wtorek, 1 kwietnia 2014
Ella Fitzgerald, Louis Armstrong - Dream a Little Dream of Me .
Elegia podróżna
Wszystko moje, nic własnością, nie własnością dla pamięci, a moje dopóki patrzę.
Ledwie wspomniane, już niepewne, Boginie swoich słów.
Z miasta Samokow tylko deszcz i nic prócz deszczu.
Paryż od Luwru do paznokcia bielmem zachodzi.
Z bulwaru Saint-Martin zostały schodki i wiodą do zaniku.
Nic więcej niż półtora mostu w Leningradzie mostowym.
Biedna Uppsala z odrobiną wielkiej katedry.
Nieszczęsny tancerz sofijski, ciało bez twarzy.
Osobno jego twarz bez oczu, osobno jego oczy bez źrenic, osobno źrenice kota.
Kaukaski orzeł szybuje nad rekonstrukcją wąwozu, złoto słońca nieszczere i fałszywe kamienie.
Wszystko moje, nic własnością, nie własnością dla pamięci, a moje dopóki patrzę.
Nieprzebrane, nieobjęte, a poszczególne aż do włókna, ziarnka piasku, kropli wody - krajobrazy.
Nie uchowam ani źdźbła w jego pełnej widzialności.
Powitanie z pożegnaniem w jednym spojrzeniu.
Dla nadmiaru i dla braku jeden ruch szyi. (W.SZ)
Ledwie wspomniane, już niepewne, Boginie swoich słów.
Z miasta Samokow tylko deszcz i nic prócz deszczu.
Paryż od Luwru do paznokcia bielmem zachodzi.
Z bulwaru Saint-Martin zostały schodki i wiodą do zaniku.
Nic więcej niż półtora mostu w Leningradzie mostowym.
Biedna Uppsala z odrobiną wielkiej katedry.
Nieszczęsny tancerz sofijski, ciało bez twarzy.
Osobno jego twarz bez oczu, osobno jego oczy bez źrenic, osobno źrenice kota.
Kaukaski orzeł szybuje nad rekonstrukcją wąwozu, złoto słońca nieszczere i fałszywe kamienie.
Wszystko moje, nic własnością, nie własnością dla pamięci, a moje dopóki patrzę.
Nieprzebrane, nieobjęte, a poszczególne aż do włókna, ziarnka piasku, kropli wody - krajobrazy.
Nie uchowam ani źdźbła w jego pełnej widzialności.
Powitanie z pożegnaniem w jednym spojrzeniu.
Dla nadmiaru i dla braku jeden ruch szyi. (W.SZ)
sobota, 1 marca 2014
Mydła świata
Francuskie słowo savon , angielskie soap pochodzą od celtyckiego lub celtyckogermańskiego słowa sapo. Oznaczało ono substancję do mycia.
Dlaczego mydło wpadło do bloga o podróżach? To naturalne! Bez mydła w podróży się nie da... A poważnie, to nie lubię kupować jako drobnych upominków śliczniutkich durnostojek i kurzołapek. Mydło postrzegam jako świetny prezent. A jak ktoś się nie pozna, to znaczy, że kiep i na mydło nie zasłużył.
Subskrybuj:
Posty (Atom)